23 DAYS AROUND TAIWAN
DAY 2 :: เดินเล่นท่ามกลางความหนาวที่ Er Zi Ping trail อุทยาน Yangmingshan National Park
เราชอบเที่ยวภูเขา อุทยาน Yangmingshan National Park จึงเป็นสถานที่แรกๆ ที่เราตั้งใจจะไป ทั้งระยะทางที่ไม่ไกลจากไทเป เดินทางสะดวกและไม่แพง ธรรมชาติสวยงาม และมีเส้นทางการเดินชมธรรมชาติหลายเส้นทาง ไม่ว่าจะเดินในร่มไม้ เดินดูวิวเปิดโล่ง เดินทางเรียบ เดินขึ้นเขาแบบง่ายที่เหมือนเดินชมวิว หรือเดินขึ้นภูเขาแบบมืออาชีพ ก็มีเส้นทางให้เราเลือกเดินตามความชอบ ความถนัด และความพร้อมของร่างกาย อีกทั้งหากมีเวลาไม่มาก ก็สามารถเลือกจุดท่องเที่ยวที่สนใจ แล้วไปเที่ยวแบบเช้าไปเย็นกลับมานอนที่ไทเปก็ได้
แผนที่เราคิดไว้คือไปอุทยานวันนี้และพรุ่งนี้ โดยเลือกเส้นทางที่อยากไปเดินแล้วแบ่งเดินสองวัน โดยวันนี้จะไปขึ้นรถรอบ 7.30 น. พอถึงอุทยานก็ไปเดินเส้นทาง Er Zi Ping Trail และ ไปที่ Qing Tian Gang
——————–
เช้าแล้ว เวลาล่วงเลยผ่านเวลา 7.30 น. ก็แล้ว เราก็ยังอยู่บนที่นอน ยังคงคลุกตัวเองอยู่กับผ้าห่มฟู ๆ เพราะบรรยากาศชุ่มฉ่ำของฝนที่เพิ่งหยุดตก ชวนให้นอนเล่น และความเบาใจว่าเมื่อวานก่อนเข้าที่พัก เราได้ไปเดินสำรวจจุดขึ้นรถบัสมาแล้ว การจะเดินจากที่พักเพื่อไปป้ายรถบัสใช้เวลาเพียงแป๊บเดียว … กว่าที่เราจะลุกจากที่นอนได้ก็ 8 โมง
เราแวะซื้อเสบียงจากร้านสะดวกซื้อ พกไปกินที่อุทยาน จากนั้นก็ไปที่ป้ายรถบัส โดยรถบัสที่จะไปอุทยาน Yangmingshan คือสาย R5 ซึ่งต้นสายคือสถานีรถไฟ Jiantan กับสาย 260 ซึ่งต้นสายคือสถานีรถไฟ Taipei Main Station เราแปลกใจมากที่ไม่มีใครมายืนรอที่ป้ายนี้เลย คิดว่าวันนี้เป็นวันธรรมดา ผู้คนคงทำงาน ไม่มีใครออกไปเที่ยวกัน … เราถึงป้ายรถเมล์ได้ไม่นานรถบัสสาย R5 ก็มา เราดีใจที่รถโล่งมาก แทบไม่มีผู้โดยสายบนรถเลย
รถมาจอดที่ป้าย ผู้โดยสารที่มีเพียงไม่กี่คนพากันลงจากรถ เราก้าวขาขึ้นไปและพูดว่า “Yangmingshan” กับคนขับรถแต่เค้าก็โบกไม้โบกมือไม่ให้เราขึ้นรถ พูดจีนกับเราหลายคำ ซึ่งแน่นอนเราไม่เข้าใจแม้แต่คำเดียว .. ด้วยความตกใจ งง ปนสงสัย เราเลยถอยหลังลงมายืนตรงพื้นถนนเช่นเดิม … ประตูรถปิดและรถก็จากไป … ส่วนเรายังคงยืนไม่เข้าใจอยู่ที่ป้ายรถบัส ทำไมคนขับรถไม่ให้เราขึ้นรถนะ
ระหว่างที่กำลังนึกว่าจะเอายังไงต่อ จะรอขึ้นรถคันถัดไปอีกครั้งดีไหมนะ เราก็รู้สึกว่ามีมือมาแตะๆแขนเรา เราหันไปเจอคุณป้าท่าทางใจดีที่รอรถบัสอยู่ป้ายถัดไป คุณป้าพยายามสื่อสารกับเราด้วยภาษาจีน แต่ครั้งนี้เราฟังออกอยู่หนึ่งคำ คือ Yangmingshan เรารีบพยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำอีก และพูดเป็นภาษาอังกฤษซ้ำๆว่า เราจะไป Yangmingshan ซึ่งคุณป้าก็พยายามอธิบายอะไรบางอย่าง ทั้งภาษาพูดที่พยายามสื่อสารเป็นภาษาอังกฤษ และภาษากายที่ดึงเสื้อเราเบา ๆ แล้วชี้มือไปยังอีกด้านหนึ่งของสถานีรถไฟ ซึ่งเราก็พยายามหันไปดูแล้วแต่ก็ไม่เห็นมีอะไร และเราก็ไม่ยอมขยับตัวไปจากตรงนั้นเพราะเรากำลังรอรถคันถัดไป … จนสุดท้าย คุณป้าคงเห็นแล้วว่า ยังไงก็คงจะไม่เข้าใจกันแน่นอน จึงจับแขนเราแล้วพาเราเดินไปอีกฝั่งหนึ่งของสถานีรถไฟ .. ซึ่งตรงนั้นก็มีป้ายรถบัสเรียงรายอยู่และมีผู้คนรอต่อคิวอยู่หลายคน
สรุปว่าเราไปขึ้นรถผิดฝั่ง ฝั่งที่เราไปยืนรอ และมั่นใจมากว่าเป็นเส้นทางที่เราต้องการไป มันคือฝั่งที่รถบัสจะวิ่งเข้าตัวเมืองไทเป แต่หากต้องการออกนอกเมืองต้องเดินมาป้ายรถบัสอีกฝั่งนึงซึ่งเรามองไม่เห็นเพราะอาคารของสถานีรถไฟบังอยู่
ความมั่นใจในความเชื่อตัวเองจนไม่สนใจรอบข้าง บางทีมันก็ทำให้เราไม่ถึงจุดหมายสักที ลองเปิดรับข้อมูล ความเห็น ความหวังดี หรือความช่วยเหลือที่มีคนหยิบยื่นใ้ห้ .. อาจจะช่วยสนับสนุนให้เราไปยังทิศทางที่ควรจะเป็นก็ได้นะ
ฝั่งที่คุณป้าพาเรามา มีป้ายรถอยู่หลายป้าย คุณป้าคงรู้ว่าแค่พามาฝั่งขึ้นรถที่ถูกคงไม่พอ คนไทยในไต้หวันที่ไม่ได้ภาษาจีนเลยคนนี้ คงยืนงงต่อว่าแล้วต้องเป็นป้ายไหน … คุณป้าจึงพาเรามาส่งจนถึงป้าย ซึ่งเป็นป้ายที่มีคนยืนรออยู่มากที่สุด แล้วคุณป้าก็เดินกลับไปรอรถบัสอีกฝั่งที่ป้ายเดิม … หากไม่มีคุณป้าท่านนี้ เราก็คงจะพยายามรอและขึ้นรถบัสที่ป้ายเดิมต่อไป และคงยังไปไม่ถึงอุทยาน Yangmingshan สักที
เดินทางวันแรก ก็พบเจอกับความใจดี และมีน้ำใจที่คนพื้นที่มอบให้ รวมถึงรอยยิ้มที่มีให้แก่กัน ซึ่งนี่ก็เป็นอีกเหตุผลหลักที่เราประทับใจไต้หวันจากการมาครั้งก่อน และทำให้เราอยากกลับมาไต้หวันอีก … ซึ่งพอเรามาแล้ว เราก็พบเจอเรื่องราวดี ๆ และรู้สึกประทับใจกับผู้คนที่นี่เลยตั้งแต่วันแรกที่เริ่มเดินทางเลย
เราเคยได้รับประสบการณ์ประทับใจ จนทำให้เราอยากกลับมาอีกครั้ง และพอเรากลับมาโดยไม่ได้คาดหวังว่าเราต้องเจอแบบนั้นอีก แต่เรากลับได้รับมันมาอีกครั้งตั้งแต่วันแรกๆ และอีกหลายๆครั้งของการเดินทางครั้งนี้ ... มันยืนยันความรู้สึกดี ๆ ภายในของเราว่า ไม่ใช่เรื่องความโชคดี แต่เป็นความเป็นจริงของที่นี่ที่เราพบเจอได้เป็นปกติจริง ๆ
——————–
เราขึ้นรถบัสจากหน้าสถานีรถไฟ Jiantan ฝั่งที่ถูกต้อง ซึ่งมีผู้โดยสารเต็มรถ แม้ที่ยืนก็เต็ม เพราะมีมหาวิทยาลัยอยู่ระหว่างทางก่อนถึงอุทยาน ซึ่งผู้คนเกือบทั้งคันรถก็ลงจากรถกันที่มหาวิทยาลัยนี้ เราใช้เวลาเดินทางจากสถานีรถไฟประมาณ 35 นาทีก็ถึง Yangmingshan ซึ่งเป็นสุดสายของรถบัส เราลงจากรถมาเดินเล่นแถวนั้น โชคดีที่ยังพอมีดอกซากุระให้ได้ชมความสวยงามอยู่บ้าง จากนั้นเราก็ไปขึ้นรถ shuttle bus เลข 108 ที่วิ่งวนในบริเวณอุทยาน ไปลงที่ Er Zi Ping ใช้เวลา 25 นาที
ในการขึ้นรถบัส การจ่ายเงินค่าโดยสารแต่ละสายจะไม่เหมือนกัน บางสายให้แตะบัตร Easy Card ทั้งตอนขึ้นและลง แต่บางสายให้แตะบัตรเฉพาะตอนขึ้นรถหรือลงรถ เราอาจถามคนขับรถหรือสังเกตไฟด้านบนภายในรถซึ่งมีอยู่ทั้งตรงประตูหน้าและกลางรถ ว่ารถคันนี้ให้จ่ายค่าโดยสารตอนขึ้นหรือลง และเราแนะนำให้ใช้ Easy Card ในการจ่ายค่าเดินทาง เพราะหากจ่ายเงินสด จะต้องเตรียมเงินมาให้พอดี โดยหย่อนเงินใส่กล่องข้างคนขับและไม่มีการทอนเงิน
——————–
มาไต้หวันครั้งนี้ เราจัดกระเป๋าด้วยความั่นใจว่าเราจะไม่เจอความหนาว ซึ่งเราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าไปเอาความมั่นใจแบบนั้นเพราะอะไร แต่ก็เผื่อไว้หน่อย เราจึงพกเสื้อกันลมมา 1 ตัว ซึ่งเราก็ใส่มาวันนี้ด้วย เพียงมาถึง Er Zi Ping เท่านั้นล่ะ เราก็รู้ว่าเราพลาด .. เราควรเตรียมของกันหนาวมามากกว่านี้
เราลงรถบัสที่จุดเริ่มต้นเส้นทางเดิน Er Zi Ping trail ซึ่งบรรยากาศแรกที่เห็นคือหมอกรอบ ๆ บริเวณ และเพียงก้าวลงจากรถ ก็มีลมพัดพาความเย็นและความชื้นมาปะทะและโอบล้อมรอบตัวเราที่ใส่มาเพียงเสื้อยืดและเสื้อกันลม … หนาว … นั่นคือความรู็สึกแรกตอนมาถึงที่นี่
เราแวะ visitor center ก่อนเพื่อดูข้อมูลของที่นี่ จากนั้นก็เริ่มเดินตามเส้นทาง เพียงแค่ 400 เมตรแรก เรารู้สึกมือแข็ง น้ำมูกไหล .. สภาพอากาศชื้น หมอก และลมแรง เพราะฝนเพิ่งหยุดตกไปทำให้การเดินเพียงไม่กี่นาทีของเรา รู้สึกว่าเดินยาวนานมาเป็นชั่วโมง
เส้นทางเดิน Er Zi Ping trail มีระยะทาง 1.8 กม. ปกคลุมด้วยร่มเงาของต้นไม้หนาแน่นตลอดทาง เป็นพื้นที่ป่าที่ระหว่างเส้นทางเราจะสังเกตเห็นความหลายหลายและระบบนิเวศของสิ่งมีชีวิตทั้งพืชและสัตว์ได้ แต่พอเราเดินมาจนถึงสิ้นสุดเส้นทาง ซึ่งเป็นบริเวณ Er Zi Ping Recreation Area เพียงพ้นออกมาจากร่มเงาป่า เราจะพบกับพื้นที่โล่งกว้างซึ่งเป็นพื้นที่ที่ยุบตัวลงจากเหตุการณ์ภูเขาไฟ โดยอยู่ระหว่างภูเขา Datun กับภูเขา Erzi เราจะเห็นความแตกต่างของสิ่งแวดล้อมได้อย่างชัดเจนระหว่างเส้นทางที่เราเดินมาซึ่งเป็นป่า กับพื้นที่ Er Zi Ping ซึ่งต้นไม้และบริเวณรอบ ๆ ได้รับการดูแลและจัดการโดยมนุษย์ โดยก่อนมาเป็น Recreation Area พื้นที่ตรงนี้เป็นพื้นที่การเกษตรมาก่อน
ระยะทางไปกลับเพียงเท่านี้ ปกติเราจะรู้สึกว่าไม่ไกลเลย เดินเรื่อย ๆ สบาย ๆ ซักพักก็ถึง แต่ครั้งนี้ไม่ใช่ เราทนเดินท่ามกลางความหนาวชื้น จากที่มือแข็ง น้ำมูกไหลเล็กน้อย ตอนนี้เริ่มแสบโพรงจมูก และมีสั่นบ้างเป็นบางเวลาที่ลมพัดมา แต่ก็ยังทนเดินไปจนสุดเส้นทางจนถึง Er Zi Ping Recreation Area ที่ต้อนรับเราด้วยลมพัดแรง และหมอกขาว ๆ บดบังวิวรอบ ๆ จนหมด ทั้งวิวลานกว้าง สระน้ำ ต้นไม้และภูเขารอบ ๆ
จากบริเวณนี้ เราสามารถไปยังเส้นทางเดินไปยอดภูเขา Datun ไปภูเขา Maintian และภูเขา Xiangtian ต่อได้ ซึ่งหากเป็นวันที่อากาศดี เราคงเดินต่อไป แต่สำหรับวันนี้คงไม่เหมาะจริง ๆ … เราลงนั่งที่ม้านั่งตรงลานกว้าง พยายามซึมซับบรรยากาศ แต่ทนอากาศหนาวเย็น 7.5 องศาเซลเซียสและลมพัดแรงได้ไม่นาน ก็ต้องลุกออกจากตรงนั้นเพื่อเดินกลับไปยัง visitor center และยอมตัดใจยกเลิกแผนเดินในอุทยานที่เหลืออยู่ของวันนี้ เพราะเริ่มรู้สึกว่าเราจะไม่สบาย
การไป Er Zi Ping ที่ อุทยาน Yangmingshan วันนี้ หากถามว่ารู้สึกผิดหวังบ้างไหมที่เดินทนหนาวมาแล้วเจอแบบนี้ … ก็มีผิดหวังบ้าง แต่เรารู้อยู่แล้วตั้งแต่ลงรถบัสว่าหากเดินมาถึงที่นี่ก็จะเจอบรรยากาศแบบนี้ และเราก็ยังคงตัดสินใจที่จะเดินต่อ เราเพียงอยากมาให้ถึงเพราะเราตั้งใจไ้ว้แล้ว ซึ่งการพบเจอเรื่องราวแบบนี้ตั้งแต่วันแรกๆ เราว่าเป็นเรื่องที่ดี ทำให้เราไม่คาดหวังมากกับการเดินทางว่าเราจะต้องไปถึงแต่ละสถานที่แล้วพบเจอวิวสวย ๆ เหมือนรูปที่หลุดออกมาจากรีวิวหรือข้อมูลต่างๆ ที่เราดูมาก่อน และทำให้เรายอมรับในสิ่งที่เห็นจริง ๆ ด้วยตาเราเองได้ง่ายขึ้น ซึ่งมันทำให้การเดินทางในไต้หวันรอบนี้ เรามีความสุขได้กับสิ่งรอบ ๆ ตัว ไม่ว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น หรือสภาพแวดล้อมที่เราพบเจอจะเป็นแบบไหนก็ตาม
——————–
กลับมาที่ visitor center เพื่อรอขึ้นรถกลับ ซึ่งมีจอให้เราดูได้ว่าอีกกี่นาทีจะมีรถมาถึง ซึ่งจะวนเข้ามารับที่ป้ายรถบัสเดียวกัน ให้เราสังเกตสีป้ายที่รถ โดยสีแดงวิ่งขึ้นไปต่อยังสถานที่อื่น แต่ป้ายสีเขียวคือวิ่งกลับลงไปที่จุดเปลี่ยนรถบัสกลับเข้าเมืองไทเป
กลับมาถึงที่พัก เราหาอะไรง่าย ๆ จากร้านสะดวกซื้อมาทาน แล้วกลับไปนอนต่อเพราะรู้สึกเหมือนจะเป็นไข้ เรานอนหลับตั้งแต่บ่ายสอง ตื่นอีกทีก็เย็น ๆ มาหาอะไรทานจากนั้นก็นอนต่ออีก … นี่คือวันนอนอีกแล้ว … แต่ก็ต้องนอนเพราะจะไม่สบาย เราหลับไปกับความหวังเล็ก ๆ ว่าพรุ่งนี้ตื่นมาจะเจออากาศดี เหมาะแก่การไปเดินภูเขา
เรายังเหลืออีก 1 วันสำหรับอุทยาน Yangmingshan ซึ่งพรุ่งนี้เราจะไปเดินขึ้นยอดของภูเขา Qixing
——————–
Note : ข้อมูลและจุดท่องเที่ยวต่าง ๆ สามารถเข้าไปดูที่เว็บไซต์ http://english.ymsnp.gov.tw เพื่อใช้เป็นข้อมูลวางแผนการเดินทาง ได้เลยค่ะ
